«Την επόμενη φορά που θα δείτε έναν πίνακα με ένα ουράνιο τόξο, είτε εμφανίζεται σε μια διαφήμιση, στην τηλεόραση ή σε ένα βιβλίο, ρίξτε μια ματιά σε αυτό. Κοιτάξτε ιδιαίτερα ανάμεσα στις αποχρώσεις του μπλε και του μοβ και θα στοιχηματίσω ότι δεν θα δείτε το Indigo », είπε ο Jan, ο δάσκαλός μου στο χρώμα, καθώς ερευνήσαμε το μάθημα indigo πριν από 30 περίπου χρόνια.
Από όλα τα χρώματα το βρήκα ως το πιο δύσκολο να αντιμετωπίσω, ένα λεπτό το κατάλαβα, το επόμενο που η γνώση είχε εξαφανιστεί. "Αυτό είναι Indigo" έγραψε ο Jan, ακολουθούμενος από ένα χέρι που χαμογελούσε χαμογελαστό πρόσωπο emoji, όταν έδωσα σχόλια σχετικά με τις προσπάθειές μου να της εξηγήσω αυτό το μυστηριώδες χρώμα.
Είχε δίκιο, πολύ συχνά το indigo είναι το έκτο χρώμα που λείπει όταν βλέπετε εικόνες, σε οποιοδήποτε σχήμα ή μορφή, ουράνιου τόξου. Όταν αναφέρω το indigo, είναι το ένα χρώμα που οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν, είναι μπλε, είναι βιολετί. Είναι και τα δύο και ένα χρώμα από μόνο του.
Φανταστείτε την έκπληξή μου τους τελευταίους 16 μήνες όταν ρώτησα ανθρώπους από όλο τον κόσμο, εάν έπρεπε να δώσουν χρώμα στην πανδημία, τι θα ήταν; Η απάντηση, indigo.
Ξαφνικά οι άνθρωποι φαίνεται να γνωρίζουν το χρώμα, είναι σαν αυτή η τρέχουσα κρίση να έχει φέρει το λουλακί στη συλλογική συνείδηση. Είναι ενδιαφέρον, στην ερώτησή μου ότι δεν έχει ακόμη υπάρξει ένα σταθερό χρώμα για τη θεραπεία της πανδημίας.
Ίσως όπως είπε ο μεγάλος Σούφι ποιητής Ρούμι, «Το ελιξίριο κρύβεται πολύ συχνά στο δηλητήριο». Λοιπόν, τι κρύβεται σε αυτό το βαθύ και μυστηριώδες χρώμα και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό;
Γνωρίζατε ότι κάποτε το indigo ως βαφή ονομάστηκε «το χρώμα του διαβόλου» για να προσπαθήσει να αποτρέψει ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να το χρησιμοποιήσουν. Ένας άλλος λόγος που υποδηλώνεται ότι είναι γνωστός με αυτό το όνομα ήταν λόγω των υποτιθέμενων παραισθησιογόνων επιδράσεων από ορισμένα μέρη του φυτού ινδικού. Είναι απολύτως πιθανό οι Βρετανοί και Ευρωπαίοι ιδιοκτήτες φυτειών της εποχής να μην έκαναν ευγενικά κάποια από τα οράματα και τις προβλέψεις που έδωσαν εκείνοι που ήταν υπό την επιρροή.
Στο ενεργειακό σύστημα τσάκρα το ινδικό συνδέεται με το έκτο τσάκρα, που συχνά αναφέρεται ως το τρίτο μάτι. Στα αρχαία σανσκριτικά είναι γνωστό ως «Ajna» που σημαίνει «πέρα από το να ξέρεις». Είναι το τσάκρα που σχετίζεται περισσότερο με την έκτη αίσθηση, γνωρίζουμε κάτι χωρίς να ξέρουμε πώς ξέρουμε.
Στη φύση μπορούμε να το δούμε μόνο σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, το λουλάκι είναι πιο ορατό μετά το πρώτο φως αλλά πριν από την ανατολή και μετά το ηλιοβασίλεμα αλλά πριν από το σούρουπο. Είναι ένα χρώμα που κάθεται στην άκρη, γεφυρώνοντας διαφορετικούς κόσμους.
Στο Color PsychoDynamics® αναγνωρίζουμε το indigo ως The Magician, εκείνο που ξέρει πώς να κυβερνά και να υφαίνει τα αόρατα ενεργητικά νήματα της ζωής. Η θεωρία του χάους υποδηλώνει ότι «Η πεταλούδα που ανοίγει τα φτερά της στην Ιαπωνία προκαλεί έναν τυφώνα στη Νέα Υόρκη», θέλω να πιστεύω ότι αυτή η θεωρία έχει μια υπόδειξη μαγικού λουλακιού.
Ενώ είναι ένα χρώμα για την ανάπτυξη της διαίσθησης, είναι επίσης ένα χρώμα που έχει τη δυνατότητα να φέρει κάποιον στα γόνατά του. Στα σκοτεινότερα βάθη του, έχει τη δυνατότητα να μας απομακρύνει από τον πυρήνα της ύπαρξής μας, ώστε να μπορούμε να επανασυνδεθούμε με αυτό το εσωτερικό φως, τη σπίθα φωτός που μας συνδέει όλους.
Είναι αυτό που ο Carl Jung αναφέρεται ως αναζήτηση για «μαύρο χρυσό» ή «η χρυσή σκιά». Αυτός ο χρυσός για τον οποίο μιλά η Jung, σχετίζεται με το μέρος του εαυτού σου και του εαυτού μου που είναι εντελώς μοναδικό, το «εσύ» που γεννήθηκες να είσαι και να γίνεις, αλλά κάπως όμως μάθαμε να το κρύβουμε ή να το απορρίπτουμε ότι ανήκει σε κάποιον άλλο .
Μια πιο σκιερή πλευρά του The Magician είναι να δημιουργήσει ψευδαίσθηση χρησιμοποιώντας πολύ καπνό και καθρέφτες. Στον σημερινό κόσμο που θα μπορούσε να μεταφραστεί στο να παγιδευτεί κάτω από το «ψευδαίσιο ξόρκι» των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και την ικανότητά του να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε φυσικά και να δημιουργήσουμε μια φαινομενικά καταπληκτική ζωή. Το μόνο που χρειάζεται είναι η ολίσθηση της οθόνης, ακριβώς όπως το κύμα του ραβδιού του μάγου. Ο αντίκτυπος αφήνει συχνά μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται έλλειψη, άδειο και συνεχώς ψάχνοντας, ένα βήμα πιο μακριά από αυτό το ιδιαίτερο μοναδικό φως μέσα.
Μερικές φορές αναφέρομαι στο The Magician ως The Transformer, πράκτορας της αλλαγής. Σκεφτείτε το έτσι, όταν μαγειρεύετε ένα γεύμα, συγκεντρώνετε όλα τα συστατικά και στη συνέχεια μέσω της διαδικασίας μαγειρέματος τα μετατρέπετε σε πιάτο που σκοπεύατε να δημιουργήσετε. Αυτός ο μαγικός μετασχηματισμός ισχύει για οτιδήποτε συνδυάζετε διαφορετικά πράγματα, προκειμένου να δημιουργήσετε κάτι νέο, είτε πρόκειται για ιδέες, συστατικά τροφίμων ή έργα. Το Indigo είναι το δοχείο τήξης και χωνευτήριο για αλχημικές αλλαγές.
Indigo, πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου χρώματα, ενώ αρχικά είναι η πιο δύσκολη χρωματική σχέση μου, έχει αποδειχθεί ότι είναι ένας από τους καλύτερους δασκάλους μου. Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν στο χρώμα είναι η ικανότητά του να μας βοηθά να βλέπουμε τα πράγματα από μια μεγαλύτερη οπτική γωνία, μας οδηγεί στο δρόμο προς τις μεταφορές και τους μύθους.
Για παράδειγμα, τι εάν για μια στιγμή είδαμε μάσκα που φορούσε από αυτήν τη συμβολική οπτική γωνία, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αν η μεταφορά επρόκειτο να μάθει να ακούει αντί να είναι πάντα έτοιμη με μια απάντηση. Μήπως στο διάστημα μεταξύ ακρόασης και απάντησης απαντάμε από ένα βαθύτερο μέρος της ύπαρξης; Με το στόμα μας καλυμμένο και τα αυτιά μας ανοιχτά, θα μπορούσαμε επίσης να κληθούμε να συνδεθούμε με κάποιον, όπως ο Σαίξπηρ τους περιέγραψε τόσο εύγλωττα, μέσω των «παραθύρων της ψυχής»;
Δεν είναι λίγο πολύ εκεί που βρίσκεται το έκτο τσάκρα; Δεν συνδέεται αυτό με το λουλακί;
Στο ποίημα «Η Πρόσκληση» του Oriah Mountain Dreamer, υπάρχει μια γραμμή που πιστεύω ότι συνοψίζει τέλεια την τρέχουσα πρόσκληση του indigo σε όλους μας αυτήν τη στιγμή.
«Θέλω να μάθω αν θα σταθείτε στο κέντρο της φωτιάς μαζί μου και δεν θα συρρικνωθείτε»
Το Indigo, σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, όπως έχω ήδη αναφέρει, μπορεί να μας διαλύσει, φέρνει αναταραχή και χάος, μπορεί να νιώθουμε σαν να είμαστε πράγματι στο επίκεντρο μιας οργισμένης φωτιάς. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτές τις φαινομενικά χαοτικές σφαίρες υπάρχει μια παραγγελία, μια μεγαλύτερη εικόνα, που περιμένει να δημιουργηθεί.
Το Indigo ως ελιξίριο μας καλεί να εξετάσουμε τα αόρατα μοτίβα και νήματα που είτε έχουν υφανθεί για εμάς, είτε τα σχέδια που έχουμε δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της ζωής μας μέχρι τώρα.
Μερικά μοτίβα ενισχύουν τον φυσικό μας τρόπο ύπαρξης και άλλοι μας παγιδεύουν σε εξουθενωτικές εμπλοκές. Σκεφτείτε για παράδειγμα τις προσδοκίες, είτε από την οικογένεια, από την πίεση των συμμαθητών είτε από την κοινωνία, όλοι έχουν τη δυνατότητα να μας συνδέσουν σε κόμπους. Όλη την ώρα συνεχώς «προσπαθούμε να είμαστε» χάνουμε την ευκαιρία να γίνουμε ποιοι γεννηθήκαμε να είμαστε.
Το χρώμα, αν και φαινομενικά σκοτεινό, στην πραγματικότητα φέρνει φως σε αυτά τα κρυμμένα νήματα, και καθώς διαχωρίζουμε έτσι ώστε οι ζωές μας όπως τις γνωρίζουμε, αρχίζουν να αισθάνονται σε ασταθές έδαφος. Αυτό που κάποτε ήταν γνωστό τώρα αισθάνεται ανασφαλές, αυτό που κάποτε λειτούργησε δεν έχει πλέον θέση για εμάς. Αυτό που ελέγχεται και διαταράσσεται αναλύεται για να ευθυγραμμιστεί με μια φυσική σειρά.
Από μεταφορική και συμβολική προοπτική, θα μπορούσε αυτός ο λόγος, όταν ρωτήθηκε ποιο είναι το χρώμα της πανδημίας, όλοι αυτοί οι άνθρωποι από διαφορετικά μέρη του κόσμου, απάντησαν με το ίδιο χρώμα. Indigo, το χρώμα μιας πανδημίας, indigo το χρώμα μιας συλλογικής μεταμόρφωσης.